| |||||||||
Jeroen van Eijk, Arjen Westeneng, Patrick van den Beuken en Eric Wijnhoven strijden dit jaar om de titel Greenkeeper of the Year. Wie zijn deze heren? We geven alvast een korte introductie.
Arjen Westeneng is vereerd dat hij mee mag doen in de strijd, maar wil ook zijn team voordragen: 'Ik ben slechts onderdeel van een dreamteam!' Westeneng is hoofdgreenkeeper op de 18 holes-parkbaan De Woeste Kop in Axel op Zeeuws-Vlaanderen. De eerste drie jaren van zijn bestaan lag de golfclub in een recreatiegebied in een voormalige zeearm van de Westerschelde, maar in 1986 verhuisde de golfclub naar Axel. In 2012 trad Westeneng in dienst bij H4A. Omdat De Woeste Kop het beheer en onderhoud van de baan per april 2012 uitbesteedde aan H4A, werd hij hoofdgreenkeeper. 'Dat was in het begin even moeilijk voor het greenkeepingteam dat door H4A werd overgenomen. Maar we zijn inmiddels een hecht team van vijf man, inclusief mijzelf.' Westeneng is graag het goede voorbeeld voor zijn team. 'Ik doe mee en doe het voor. Ik stuur niet aan met harde hand, maar probeer het werk zo leuk mogelijk te maken voor de jongens door de werkzaamheden af te wisselen en door vervelende klussen samen aan te pakken. Ik geef graag complimenten en bedank de jongens aan het einde van de dag en week voor hun inzet. Daardoor kan ik rekenen op veel goodwill van het team; ik kan alle collega's midden in de nacht uit bed bellen als ik een probleem zou hebben.'
Eric Wijnhoven werkt als hoofdgreenkeeper bij Golf & Country Club Geijsteren. Door een combinatie van perfectionisme, passie en hechte samenwerking met marktpartijen houdt hij zijn baan op topniveau. 'Het is bij ons niet vreemd als mensen van de leverancier komen kijken en meehelpen tijdens toernooien. Ik geloof namelijk dat je het beste resultaat bereikt door mensen betrokken te maken', aldus Wijnhoven. Na de middelbare bosbouw- en cultuurtechnische school in Velp en militaire dienst ging Wijnhoven aan de slag bij Hay Aerts Grondverbetering. Hij maakte kennis met gras toen hij ging werken voor een bedrijf dat onderhoud van maneges en springweides deed. 'Gras had mijn interesse; daarom werd ik greenkeeper bij golfbaan Geijsteren. Terwijl ik werkte, behaalde ik mijn diploma's greenkeeper en hoofdgreenkeeper.' Het hoofdgreenkeepersdiploma verzilverde Wijnhoven niet meteen op Geijsteren. Eerst deed hij tweeënhalf jaar ervaring op bij golfbaan De Golfhorst, voordat hij in oktober 2003 terugkeerde naar de bosbaan. Wijnhovens perfectionisme is wel eens lastig over te brengen op zijn vierenhalfkoppige team. 'Ik stuur daarom strak aan en leg duidelijk uit hoe ik alles wil zien', verklaart hij. 'Alhoewel ik veel bezig ben met de administratie en met overleggen met de baancommissie, leveranciers en noem maar op, ben ik nog veelvuldig op de baan. Ik spuit, verzet holes, maai greens en aan het begin van het seizoen zet ik zelf de maailijnen op de greens en foregreens en spuit ik ze aan. Ik wil dat de baan er perfect bij ligt, want we horen bij de topbanen van Nederland en dat moet zo blijven. Het bestuur van de golfvereniging en ik zitten daarover op één lijn. Omdat we jaarrond hoge eisen stellen aan het onderhoud, hebben we op belangrijke momenten voordeel van de hoge speelkwaliteit. De maaihoogte van de greens ligt het hele seizoen op 3,8 mm. In het verleden zijn we voor een Open Matchplay wel eens gezakt naar 3,6 mm, maar dat was dit jaar niet eens nodig. Andersom geldt hetzelfde: de rest van het jaar plukken wij ook de vruchten van de prestaties op piekmomenten.'
Hoofdgreenkeeper Jeroen van Eijk van golfbaan Broekpolder was boer in hart en nieren, maar door het greenkeepersvak sleet langzaam maar zeker zijn passie voor het boerenleven. 'Er is geen mooier vak dan het greenkeepersvak', aldus de genomineerde. Na zijn mbo-opleiding landbouw, tuinbouw en veehouderij werkte Van Eijk nog tot zijn negentiende op een boerderij. In 1996 haalde een kennis hem over om op golfbaan Broekpolder te komen werken. Dat deed hij eerst via een uitzendbureau en een jaar later trad hij in dienst bij de golfbaan. 'In eerste instantie moest ik wennen. Het voelde benauwend om "tussen hekken" te werken in plaats van in de vrije ruimte als boer. Maar ik genoot direct van het ritme werk - vrije tijd, dat in het boerenleven niet bestaat; daar wordt alleen maar gewerkt. Ik begon mijn toekomst te zien in de greenkeeping. Ik bleef in mijn vrije tijd wel koeien melken, maar langzamerhand sleet mijn passie daarvoor. Ik haalde mijn greenkeepersdiploma en later mijn hoofdgreenkeepersdiploma.' In 2009 werd hij assistent-hoofdgreenkeeper, als rechterhand van hoofdgreenkeeper Kees van Rutten. Later volgde hij Van Rutten op als hoofdgreenkeeper. Sinds 2012 is Broekpolder in het bezit van het Geo-certificaat. 'De flora- en faunacommissie van de club heeft zich daar sterk voor ingezet. Knotwilgen zaagden we vroeger kaal en het hout werd versnipperd om er paden mee aan te leggen. Nu dienen ze als broedplekken voor vogels en eenden. Of we maken schutten van wilgentakken voor vogels en konijnen, zodat ze beschut kunnen zitten. Er gaat geen wilgentak meer door de versnipperaar! Dit soort karweitjes vinden de jongens ontzettend leuk ter afwisseling. We hebben nu ook op verschillende plaatsen buiten het spel ecoplaatsen aangelegd met floramengsels. Na het afmaaien laten we de plantenresten liggen, in plaats van ze op te vangen en af te voeren. Ik heb er een andere blik op de natuur door gekregen.'
Genomineerde Patrick van den Beuken is een empirisch onderzoeker; hij onderzoekt in de praktijk wat wel of niet werkt voor zijn baan. Als hij een goede werkwijze vindt, gaat hij daar stevig voor staan. Ook heeft hij een duidelijke mening over greenkeeping in zijn algemeenheid: 'We denken teveel zoals boeren in termen van spuiten en bemesten, maar we moeten juist ons boerenverstand meer gaan aanspreken: back to basics en luisteren naar de natuur!' Van den Beuken werkt als hoofdgreenkeeper op Golfbaan Welschap via aannemer SBA Golf & Groen BV. Het landgoed ligt tegen Eindhoven aan, maar Van den Beuken komt oorspronkelijk uit Horst, Limburg. Zijn houding lijkt op het eerste gezicht bescheiden, maar al snel blijkt dat Van den Beuken zeer duidelijk is. Al zijn woorden leggen gewicht in de schaal. Soms denkt hij even goed na voordat hij een uitspraak doet. 'Ik kan wel eens dominant overkomen, of beter gezegd eigenwijs. Een beetje eigenwijs zijn is goed, maar ik heb niet altijd gelijk, ook al zou ik dat graag willen. Naarmate ik ouder word, realiseer ik me vaker achteraf dat ik iets handiger had kunnen aanpakken.' In 1995 moest Van den Beuken voor zijn opleiding Groene ruimte - groot groen aan het Agrarisch Opleidingscentrum in Roermond in eerste instantie stage lopen in de bosbouw, maar daar bleek (in Nederland) weinig werk in. Daarom ging hij voor zijn stage als greenkeeper aan de slag bij De Peelse Golf in het Limburgse Evertsoord-Sevenum, in een greenkeepingteam van Groenewoud Sport & Recreatie, destijds een dochter van KWS: fairways en roughs maaien en bunkers harken. Na zijn stage trad hij in dienst. 'Ik vond greenkeeping direct een mooi vak. Nog steeds geniet ik ervan om 's ochtends de baan rond te gaan. Dan voel ik me thuis, zo in de natuur, waarin ik altijd allerlei veranderingen waarneem. Het ervaren van de natuur op Golfbaan Welschap is heel wonderlijk; dit is een park-bosbaan die open is en afwisselend. Hij ligt aan de rand van Eindhoven, maar daar merk je op de baan helemaal niks van. Elke dag ga ik met een glimlach naar mijn werk.' Meer lezen? Bovenstaande tekst is een preview van vier uitgebreide interviews met de kandidaten. Deze verschijnen in Greenkeeper 5, die binnenkort op de mat valt. De Greenkeeper of the Year 2018 wordt op 7 december bekendgemaakt aansluitend op het Nationaal Golf & Groen Symposium.
Tip de redactie
|
|